قلم شخصی

برنامه غذایی مناسب برای خانم های باردار 

  آنچه با تغذیه وارد بدن خانم باردار می‌شود بر ترکیبات بیوشیمیایی خون، هورمون‌ها و عملکرد سلول‌های بدنش تاثیر می‌گذارد و بالطبع بر تعیین سلامت جنینی که در درون خود می‌پرورد، موثر خواهد بود. به همین دلیل کار‌شناسان توصیه می‌کنند یک خانم پیش از اقدام به بارداری بدن خود را مهیای این دوره سرنوشت‌ساز کند. اگر قصد باردار شدن دارید بهتر است بین یک سال تا 3 ماه قبل از بارداری به اصلاح شیوه زندگی خود بپردازید. چنانچه اضافه یا کمبود وزن دارید حتما آن را جدی بگیرید تا بارداری سالم‌تری در پیش داشته باشید.

یک اسید لازم

اسید فولیک از جمله ویتامین‌هایی است که نقش مهمی در خون‌سازی دارد. فولات یک کوآنزیم ضروری برای سنتز DNA و تقسیم سلولی است. بنابراین کفایت آن برای سلول‌هایی مانند گلبول‌های قرمز و سلول‌های جنینی که تکثیر سریع دارند، الزامی است. از سوی دیگر، کمبود فولات می‌تواند منجر به نقص سیستم عصبی و بروز بیماری موسوم به اسپانیابیفیدا شده که در آن نخاع بدون پوشش استخوانی باز می‌ماند. از آنجا که این ویتامین محلول در آب است، مصرف آن مسمومیت ایجاد نمی‌کند. ویتامین C و محیط اسیدی به حفظ این ویتامین در غذا کمک کرده و حرارت موجب تخریب آن نمی‌شود. غذاهای گیاهی مانند سبزی‌ها و حبوبات به علاوه بسیاری از غذاهای حیوانی حاوی فولات هستند اما توصیه می‌شود خانم‌ها از 3 ماه پیش از بارداری روزانه یک عدد قرص اسید فولیک مصرف کنند. کربوهیدرات‌ها باید جزو غذای اصلی روزانه باشد اما باید تعادل را در مصرف آن‌ها حفظ کرد زیرا گرچه برنج، نان و ماکارونی می‌توانند بخش عمده‌ای از نیاز کالری ما را تامین کنند، در صورت زیاده‌روی در مصرف می‌توانند منجر به اضافه وزن و بروز اختلال در باروری شوند.

گوشت قرمز

گوشت قرمز را هرگز از رژیم خود حذف نکنید زیرا از بروز کم خونی حین و بعد از زایمان جلوگیری می‌کند، مسئله‌ای که ممکن است بدون انجام آزمایش خون متوجه آن نشوید.

میوه و سبزی قبل از مکمل‌ها

پیش از آنکه به سراغ مکمل‌ها بروید از مولتی ویتامین‌های طبیعی استفاده کنید. میوه‌ها و سبزی‌ها علاوه بر اینکه حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی ارزشمندی هستند، دارای آنتی‌اکسیدان‌ها و فیتوکمیکال‌ها بوده که اثر محافظتی قدرتمندی در برابر مواد مضر و سرطان‌زایی مانند رادیکال‌های آزاد دارند.

هم سدیم هم پتاسیم

بررسی روی مدل‌های حیوانی نشان داده تغییر تعادل بین کلسیم، سدیم و پتاسیم می‌تواند با تغییر اسیدیته و تمایل سلول تخمک ماده در ترکیب با اسپرم‌های نر یا ماده در تعیین جنسیت جنین تاثیر داشته باشد اما انحصار به رژیم پر سدیم و پتاسیم برای پسرزایی یا سرشار از کلسیم و لبنیات و کم سدیم برای دخترزایی می‌تواند بر ذخایر غذایی بدن مادر تاثیر گذاشته و علاوه بر عوارض نامطلوبی که برای او ایجاد خواهد کرد اثرات سوء در سلامت جنین نیز داشته باشد.
وزن و ورزش را فراموش نکنید

در مجموع رعایت یک الگوی فعالیت فیزیکی مناسب در کنار پیروی از هرم تغذیه و حفظ تعادل در مصرف مواد غذایی به اضافه اصلاح وزن از عوامل اصلی حفظ سلامت مادر و جنین طی دوران بارداری و به دنیا آوردن فرزندی سالم باشد.

بعد از دعوا با همسرتان، با هم شام بخورید 

دعوا بین زن و شوهر در روابط خانوادگی یکی از شیرینی های جدا نشدنی هر زندگی است ولی هر زن و مردی باید بدانند دعواهای زناشویی قانون و قواعدی دارد که باید رعایت کنند.

در دعوا با همسرتان حق این کارها را ندارید!
دانستن اصول قهر و آشتی یک مهارت است؛ مهارتی که در طی سال‌های زناشویی ایجاد می‌شود. اینکه چطور دعوا کنید که پس‌فردا روی آن را داشته باشید تا از همسرتان عذرخواهی کنید، بسیار مهم است! دعوای زناشویی مسلما با درگیری خیابانی ناشی از یک تصادف متفاوت است. پس مکالمه بین افراد در دعواهای مختلف فرق می‌کند به‌طوری که اگر اصول آن را ندانید، دعوای زناشویی که قرار است نمک زندگی‌تان باشد، زیادی به شوری خواهد زد!

برای اینکه با اصول دعوای زناشویی آشنا شویم سراغ سهیل رضایی، مدرس حوزه روانشناسی یونگ و مدیر انجمن بنیاد فرهنگ زندگی رفته‌ایم. رضایی می‌گوید: «به‌ندرت پیش می‌آید زوجی در فضای مشترک دچار تنش نشوند و اگر به خود و دیگری چنین قولی را بدهند خود به خود فضای زندگی را تحت فشاری آزاردهنده قرار می‌دهند. پس چه خوب که در دعوا قوانینی را رعایت کنیم که فضا متشنج و آزاردهنده نشود.»
 
سبک دعوای زن و شوهر با باقی دعواها متفاوت است
حتی در جنگ هم که تنش و درگیری در سطح ملی است به هر سبک و سیاقی نمی‌توان جنگید. مسلما در بسیاری از موارد نمی‌توان جلوی تنش را گرفت؛ فقط باید روش مواجهه درست با آن را بدانید. هیچ‌وقت نباید بین زن و شوهر چنین قسمی خورده شود که بیا ما هیچ‌وقت با هم دعوا نکنیم! مگر می‌شود؟! زن و مرد در یک رابطه زناشویی باید این را بدانند که دعوا وجود دارد؛ فقط باید درست و پخته دعوا کنند.

در غیر این صورت این درگیری وسعت پیدا می‌کند و حل هم نمی‌شود. در این صورت فضای غمگینی در سطح خانواده ایجاد می‌شود و در پی آن خانواده دچار مشکلات عدیده‌ای می‌شود. پس در وهله اول خانواده‌ها باید با قوانین درگیری آشنایی پیدا کنند چون دعوای بین زن و شوهر با دعوای بین دو فرد غریبه کاملا متفاوت است. حواس‌تان به مکالمه‌ای که بین شما و همسرتان حین دعوا رد و بدل می‌شود، باشد و هرچه به ذهن‌تان رسید را در لحظه بیان نکنید. در گام اول قانون اول را بپذیرید که هیچ فردی تمام رفتارهایش ناپسند نیست و حتی فکر هم نکنید با تغییر آن رفتارها، قرار است تغییر شگرفی اتفاق بیفتد.
 
قوانین دعوا به مرور زمان جامی‌افتد!
حفظ پیوند زناشویی در اوج تنش الزامی است. قرار نیست اصول دعوا کردن را از همان سال اول ازدواج یاد بگیرید. شاید در سال چهارم ازدواج به یک‌سری قوانین دعوا متناسب با سبک زندگی خودتان دست پیدا کنید و شاید سال هشتم تازه بتوانید به تمام قوانینی که خودتان گذاشته‌اید، عمل کنید! قبله همیشه به یک سمت است. اصول دعوا هم به نوعی یک قبله ارتباطی است و باید جهت درست آن را شناسایی کنید. اگر بین شما و همسرتان چه در باور، چه در اعتقاد و هر موضوع دیگری دعوایی صورت گرفت،این را بدانید که نباید با همسرتان به همان شکلی که با دیگران دعوا می‌کنید، مشاجره کنید. فرض کنید در خیابان تصادف کرده‌اید یا با فردی در پارک دعوای‌تان شده و چهار تا ناسزا هم بر زبان آورده‌اید، هرگز نباید اجازه دهید چنین فضایی در دعوای زناشویی به وجود آید.
 
در دعوا هیچ موضوعی را صرفا به خاطر اینکه کم نیاورید، مطرح نکنید!
یکی از قوانین دعوای زناشویی این است که به خانواده‌های هم توهین نکنید. زن و مرد با هم محرم هستند، این محرمیت معنای عمیقی دارد. این محرمیت است که باعث می‌شود همسر شما از اسرار خودش و خانواده‌اش به شما بگوید. پس حواس‌تان باشد این اسرار در دعوا تبدیل به گروکشی نشود. چیزی که ربطی به موضوع دعوا ندارد را صرفا به خاطر اینکه کم نیاورید، مطرح نکنید! زمانی که همسران در رابطه با خانواده‌شان با هم صحبت می‌کنند، یعنی همدیگر را محرم اسرار می‌دانند.

پس در اوج درگیری وقتی حرفی برای گفتن پیدا نمی‌کنید به نقطه‌ ضعف‌های طرف مقابل متوسل نشوید. این موضوع باعث می‌شود در اوج دعوا همسرتان دو بار ضربه بخورد؛ یک‌بار به خاطر دعوا و بار دیگر به خاطر یادآوری موضوعی که نباید عنوان می‌شد. در چنین شرایطی همسر شما فکر می‌کند آنقدرها هم که فکر می‌کرده شما محرم اسرارش نیستید! بعضی افراد به دلیل اینکه توان گفت‌وگو حین دعوا را ندارند به زور متوسل می‌شوند.
 
موضوع دعوا را عوض نکنید
در مورد همان موضوع خاص بحث کنید و نه هیچ چیز دیگر. به‌طور مثال شاید از این موضوع شاکی باشید که چرا پیراهنی که دوستش داشتید را بیرون گذاشته است؟ این درست که پیراهن کهنه بوده اما زمانی که فوتبال بازی می‌کردید، این پیراهن را می‌پوشیدید و حس خیلی خوبی نسبت به آن داشتید. بسیار اشتباه نادرستی است که خانم خانه در پاسخ به این گفت‌وگو بگوید: شما خانوادگی کلا آدم‌های خسیسی هستید! پس در حین دعوا فقط باید در رابطه با همان پیراهن بحث کنید و نه چیزی دیگر.

احساس‌تان را بیان کنید ولی فقط در رابطه با همان موضوع؛ مثلا اینکه خانم خانه بگوید: من فکر می‌کردم این پیراهن به درد شما نمی‌خورد و عذر می‌خواهم بابت اینکه پیراهن را بدون اجازه شما بیرون دادم. مسائل کهنه را هم مطرح نکنید. اگر در رابطه با موضوعی که 10 سال پیش دعوا می‌کردید، امروز دعوا نمی‌کنید یعنی رشد کرده‌اید.

دعواهای کهنه پرونده‌اش بسته شده است. پس موضوع دعوا را زنده نگه ندارید. اگر مدام بحث‌های قدیمی را یادآوری کنید، زندگی‌تان مثل مین هر لحظه در انتظار انفجار خواهد بود. دلخوری هم همیشه بین این زوج‌ها باقی می‌ماند. بعضی‌ها دوست دارند این درگیری‌ها را مدام احیا کنند. در اوج دعوا هم این را به خاطر داشته باشید که در نهایت قرار است با هم زندگی کنید. در اوج خشم هم باید حواس‌تان باشد با کسی که سال‌ها و ماه‌ها خاطره دارید قرار نیست مثل دیگران درگیری پیدا کنید .
 
به دنبال گل زدن به هم نباشید
فراتر از مهارت حل مساله این است که زوج‌ها مهارت درگیری و دعوا را بلد باشند. در اوج درگیری هم باید حواس‌تان به این موضوع باشد که با چه کسی دعوا می‌کنید؟ بعضی‌ها مشکل غریب‌پنداری دارند؛ یعنی یادشان می‌رود فرد مقابل، همسرشان است!

این افراد به یک‌باره آلزایمر عاطفی می‌گیرند. دوست دارند همسرشان را جوری مغلوب کنند که همیشه خودشان برنده دعوا باشند! چشم‌های‌تان را نبندید و بگویید من وقتی دعوا می‌کنم هیچ چیزی متوجه نمی‌شوم! تمرین کنید در حین دعوا دچار آلزایمر عاطفی نشوید و در دعوا دنبال گل زدن به هم نباشید.

یکی از قوانین دعوای زناشویی این است که به خانواده‌های هم توهین نکنید.

 

بعد از دعوا کردن غذای تان را با هم بخورید
همه اعضای خانواده باید مثل قبل در کنار هم باشند؛ مرد خانه باید خرید را انجام دهد و زن خانه باید غذا را آماده کند. اجازه ندهید با وجود دعوا، سرما خانه شما را فرا بگیرد. شما در اوج درگیری نباید اجازه دهید ریزترین پیوندها قطع شود. غذا را باید با هم بخورید. فقط بعد از دعوا چند روزی از هم فاصله بگیرید و با خودتان کنار بیایید تا فشار روانی کمتر شود. با هم مکالمه کنید و مثل قبل به زندگی ادامه دهید.

نگذارید از درون رابطه پوسیده شود. اگر زن یا شوهر خطایی کرده باید طرف مقابل فقط همان بعد خطاکارش را درنظر بگیرد و کل زندگی‌اش را زیر سوال نبرد. صحبت کردن و امتداد رابطه در حین قهر و دعوا قرار نیست با روی خوش و گشاده باشد. شاید با اخم به هم سلام کنید اما حتما این کار را انجام دهید. نگذارید نخ امتداد رابطه قطع شود چون اگر این نخ قطع شود، احیای رابطه سخت می‌شود. به قهر کردن عادت نکرده و مدام به عنوان ابزاری برای قدرت‌نمایی از آن استفاده نکنید. در این صورت قهر می‌شود قدرت و مدت زمان قهر هم میزان قدرت را تعیین می‌کند. هرقدر در این استراتژی موفق‌تر شوید در زندگی ناکام‌تر خواهید بود. قهر هرگز نشانه قدرت نیست.
 
استفاده از قیدهای مطلق در رابطه ممنوع!
گفتن عباراتی مثل: تو همیشه یا تو هیچ‌وقت این کار را برای من انجام ندادی و. . . در رابطه ممنوع است. به جای این جمله‌ها بگویید: یک روزهایی بوده که چنین کاری را برای من انجام نداده‌اید. این جمله قابل پذیرش‌تر است. به یاد داشته باشید خشم حتی در اوج هم باید نگهبان داشته باشد. قرار نیست داد نزنید اما صداقت را فراموش نکنید. بعضی وقت‌ها کافی است یک لیوان آب برای طرف مقابل بریزید تا دعوا خاتمه پیدا کند. احترام‌ها در هر شرایطی حتی در اوج دعوا هم باید حفظ شود.
 
پیشقدم شدن برای آشتی امتیاز منفی محسوب نمی‌شود
هر کسی که برای آشتی پیشقدم شود، آن یکی باید برایش هدیه بخرد! با این مفهوم که فردی که پیشقدم شده برنده است. اینکه فکر کنید کسی که پیشقدم می‌شود خودش را کوچک کرده و بازنده است برداشت کاملا اشتباهی است. اتفاقا این قانون به شما می‌گوید اگر شما اقدام به آشتی کنید باید از شما تقدیر هم شود. این را بدانید که گاهی کوتاه آمدن پاداش هم دارد و ابدا نشانه ضعف نیست. فقط باید فضای دعوا شکسته شود. در گذشته و زمانی که کودک بودیم اگر با هم دعوا می‌کردیم آن فردی که پیشنهاد آشتی می‌داد، همیشه فرد ضعیفی محسوب می‌شد و متاسفانه این باور از کودکی در ما شکل گرفته فارغ از اینکه گاهی همین دعواهای به ظاهر کوچک اگر حل نشود منجر به جدایی‌هایی جبران‌ناپذیر می‌شود.
 
چند اصل در دعواهای زناشویی
- حق نداریم به خانواده‌های هم توهین کنیم.
- حق نداریم مسائل و مشکلات کهنه را مطرح کنیم. در حین دعوا فقط راجع به همان موضوع بحث می‌کنیم.
- شام و ناهار نپختن و نخوردن نداریم. همه اعضا باید مثل قبل برای غذا خوردن حاضر باشند.
- سلام و خداحافظی در هر صورت لازم است.
- هیچ‌کسی حق ندارد جای خودش را عوض کند.
- هر کسی برای آشتی پیشقدم شود، نفر دیگر باید برایش کادو بخرد.
- حق نداریم اشتباه طرف مقابل را تعمیم دهیم؛ مثلا عبارت تو همیشه. . . ممنوع است چون این کار دعوا را به اوج می‌رساند.
- باید به هم فرصت دهیم که هر فردی راجع به دیدگاهش نسبت به موضوع دعوا پنج دقیقه صحبت کند و طرف دیگر هم پنج دقیقه فرصت پاسخگویی دارد. در صحبت همدیگر نمی‌پریم. اگر حرفی هم باقی ماند باید به فردا موکول شود تا سر و ته بحث مشخص شود.

کمتر از دو روز به روز تاریخی 20 مهر مانده است.

به یاد لحظه تاریخی ورود مقام معظم رهبری به شهر شهید پرور کرمانشاه، در تاریخ بیستم مهر سال 90

دلهای مردم این دیار بیقرار دیدن مولایشان بود... به یکباره فریاد جمعیت برخاست... دسته ل محمدی به شهر ما خوش آمدی... اشک در چشمان همه جمع شده بود پیر و جوان، زن و مرد و کوچک و  بزرگ به دنبال خودرویی که رهبرشان بر آن سوار بود می دویدند و به ایشان ابراز ارادت می کردند.

 

به راستی چه شوق انگیز بود آرزویی که پس از سالها برآورده شد ... لحظه دیدار یار... باشد که باز شاهد این چنین لحظاتی باشیم...

برای یک زندگی موفق باید عاشق همسرم باشم؟

اغلب جوانان امروزی بر این باورند که برای داشتن یک زندگی مشترک موفق حتما باید عاشق همسر آینده‌شان شوند تا بتوانند با او خوشبخت شوند و گمان می‌کنند اگر همسر آینده‌شان چندین ملاک را برای ازدواج نداشته باشد اشکالی ندارد، مهم آن است که عاشق او باشند، اما بزرگ‌ترها نظر دیگری دارند، آنها معتقدند عشق واقعی به زمان نیاز دارد و یک شبه ایجاد نمی‌شود و بعد از شروع زندگی مشترک و به‌تدریج بین زن و شوهر به وجود می‌آید.

دکتر مریم محمودزاده، استاد دانشگاه و مشاور خانواده با اشاره به این‌ که علاقه نسبی باید از ابتدا بین همسران وجود داشته باشد، می‌گوید : مهر و پیوند قلبی بین همسران باید با شناخت روحیات یکدیگر و نحوه تعامل آنان با گذشت زمان و در کنار یکدیگر معنا پیدا کند تا آن عشق واقعی شکل بگیرد.

این استاد دانشگاه می‌افزاید: در زندگی مشترک این عشق می‌تواند با به دست آوردن مهارت‌هایی بیشتر و اجرای آنها زندگی شیرین‌تر شود. مهربانی، احترام به همسر و خانواده او، اظهار و ابراز علاقه زن و شوهر به یکدیگر، روحیه خدمت به همسر، توکل به خداوند، داشتن تقوی و ایمان، پرهیز از اختلاط با نامحرم، اکتفا کردن به همسر برای داشتن تجربه‌های خوشایند و لذت‌های زناشویی از جمله مواردی است که می‌تواند بر شدت عشق و محبت همسران بیفزاید و یک زندگی خوب را برای آنها رقم زند.

بنابراین عاشق شدن به معنای واقعی یک شبه حاصل نمی‌شود و طی زمان تحقق می‌یابد و با ویژگی‌های خوب و مورد علاقه همسران شکل می‌گیرد و آن چیزی که در ابتدای زندگی بیشتر باید مورد سنجش قرار گیرد، کفویت دختر و پسر و خانواده‌هایشان است که در شکل‌گیری عشق واقعی نقش بسزایی خواهد داشت.

 
نشانه‌های عاشق و معشوق واقعی

اما چه ملاک‌ها و معیارهایی در زن و شوهر نشان می‌دهد که نسبت به یکدیگر به آن عشق واقعی رسیده‌اند؟ محمودزاده پاسخ می‌دهد: احساس خوشایند، علاقه، حساسیت داشتن، توجه خاص و نه بیمارگونه، شوق و اشتیاق رسیدن به محبوب، مسئولیت‌پذیری، تعهد، غیرت مردانه، شرم و حیای زنانه، علاقه به خوشبخت کردن همسر و توجه به پیوند قلبی که بسیار تقدس دارد از الفبای عشق واقعی محسوب می‌شود.

 
تفاوت عشق واقعی با هوس

عشقی که با نوعی احساس شدید و ناگهانی در نگاه اول به جنس مخالف ایجاد می‌شود، بدون آن‌که دو طرف نسبت به یکدیگر به شناخت واقعی رسیده باشند با آن عشق واقعی که دکتر محمودزاده از آن سخن می‌گوید، تفاوت‌های زیادی دارد.

به گفته این استاد دانشگاه، چون این احساس شدید و لحظه‌ای، هیجانی آنی و ناشی از هوس‌های جنسی زودگذر است، قابل اعتماد نیست و نافرجام است و اگر هم زندگی مشترکی بر آن مبنا تشکیل شود دوام زیادی ندارد. البته اگر این احساس با شناخت، تعهد و ویژگی‌های گفته شده در مدت زمان لازم همراه شود می‌تواند قابل اعتماد باشد.

روان‌شناسان بر این عقیده‌اند که هوس جنسی اغلب در نگاه اول شکل می‌گیرد و معمولا با عشق واقعی اشتباه گرفته می‌شود. احساساتی که با شهوت در فرد ایجاد می‌شود بر مبنای تحریک جنسی و هوس است که با رسیدن به معشوق پایان می‌پذیرد. برای این‌که عاشق کسی باشید، باید او را خوب بشناسید، اما خیلی‌ها با این‌که برای هم کاملا غریبه هستند در دام هوس‌های جنسی گرفتار می‌شوند و چیزی که افراد را اسیر خود می‌کند جاذبه فیزیکی جنس مخالف است. به واسطه این حس، افراد مدام به هم‌فکر می‌کنند، همیشه در مورد هم حرف می‌زنند و شور و جاذبه زیادی دارند. با این‌که جاذبه جسمی و جنسی یکی از مولفه‌های اصلی هر رابطه عاشقانه است، اما عشق فقط به آن محدود نمی‌شود. اگر رابطه‌ای فقط بر مبنای جاذبه فیزیکی باشد، پس بر مبنای شهوت است.

 
پسران بیشتر عاشق می شوند یا دختران

این‌که می‌گویند در عشق‌های واقعی مردان بیشتر از زنان درگیر عشق می‌شوند ولی زنان برنامه‌‌ریزی‌ شده‌‌تر عاشق می‌شوند صحت دارد؟

دکتر محمودزاده پاسخ می‌دهد تقریبا این‌طور است البته نه در مورد همه. عشق سالم عواملی دارد که تعهداتی را برای طرفین ایجاد می‌کند و تعهدات مردان در ازدواج بیشتر است. آنان با علاقه این تعهدات را در مورد زن مورد علاقه‌شان، همان زنی که واقعا دوستش دارند می‌پذیرند و ریسک‌پذیری‌شان بیشتر است، اما معمولا خانم‌ها محتاط‌تر عمل می‌کنند.

تحقیقات نشان می‌دهد در یک رابطه دوطرفه، مردان بیشتر از زنان درگیر عشق می‌شوند. چون مردان بیش از زنان تمایل دارند تا غریزه‌‌شان را برای رسیدن به فردی که او را جذاب و دلربا می‌دانند ارضا کنند، اما زنان چون بیشتر به‌ دنبال شریک و پشتیبانی هستند که مراقب آنها بوده و قادر باشد خانواده‌ را از نظر مالی و عاطفی تامین کند برنامه‌‌ریزی‌‌شده‌‌تر عاشق می‌شوند. زنان در رابطه‌‌شان با طرف مقابل علاوه بر جذابیت‌های فیزیکی به ‌دنبال قدرت، غیرت و حمایت مردان هستند.

 
عشق واقعی هیچ‌گاه سرد نمی‌شود

دکتر محمودزاده در پاسخ به این پرسش که چرا عشق واقعی در یک پیوند برای برخی همسران شکوفا می‌شود، اما برای بعضی دیگر هرگز ریشه نمی‌گیرد و می‌میرد، می‌گوید: همسرانی که از ابتدا به دنبال شناخت یکدیگر و رسیدن به نقاط مشترک و تفاهم بوده‌اند و روحیه فداکاری و گذشت دارند بدون شک به عشق واقعی دست یافته و زندگی را با یکدیگر می‌سازند، اما مسلما افرادی که زندگی‌های نافرجام و ناپایدار دارند از ابتدا راه را به غلط رفته و یک سری از عوامل را نداشته‌اند.

اما آیا گذشت زمان می‌تواند از میزان عشق و علاقه واقعی همسران بکاهد و سبب سردی روابط شود؟ این استاد حوزه و دانشگاه می‌گوید: عشق اگر واقعی باشد فناناپذیر خواهد بود. به کمک مودت و رحمت خدادادی نه‌تنها عشق‌های واقعی سرد نمی‌شود بلکه گرم‌تر از روزهای اول آشنایی نیز می‌گردد.

مطالعه زندگی همسران موفق و مصاحبه با آنان و تهیه گزارش و فیلم مستند از زندگی‌شان و بازخوانی تجربیات آنان می‌تواند گامی موثر در مسیر تحکیم خانواده و الگوگیری برای جوانان عزیز باشد.

از بین بردن چربی‌های شکم

تجمع چربی در اطراف شکم پس از یائسگی، دومین پدیده شایع در میان خانم‌هاست. در ادامه علت بروز این مشکل و راه‌های مقابله با آن را به شما یادآوری می‌کنیم. گاه افزایش چربی شکمی علامت طبیعی ناشی از افزایش سن تلقی می‌شود.

 این مسئله در مورد خانم‌ها عموما پس از یائسگی که چربی در اطراف شکم تجمع بیشتری پیدا می‌کند اتفاق می‌افتد. اما چربی شکمی فقط باعث بد شکلی بدن شما نمی‌شود، بلکه این پدیده شایع برای سلامت شما نیز خطرات بسیاری ایجاد می‌کند. اما امیدوار کننده است بدانید که با کاهش این چربی می‌توان خطرات ناشی از آن را نیز کاهش داد.

دلایل تجمع چربی در ناحیه شکم

وزن شما به تعادل میان، میزان دریافت انرژی و میزان مصرف انرژی در طول روز بستگی دارد. اگر شما پرخوری کنید و کم تحرک نیز باشید، احتمال اینکه انرژی اضافی در بدن شما به صورت چربی انباشته شود بسیار زیاد است.

 اما در این میان، افزایش سن نیز یکی از عوامل موثر محسوب می‌شود. با افزایش سن، حجم عضلات در بدن کاهش یافته و چربی‌ها افزایش می‌یابند. کاهش عضلات نیاز بدن شما به انرژی را کاهش می‌دهد، در نتیجه اگر الگوی تغذیه‌ای شما مانند قبل باشد، احتمال بروز چاقی بیشتر است.

بسیاری از خانم‌ها نیز با افزایش سن و بدون افزایش در وزن کلی بدن متوجه افزایش چربی دور شکم خود می‌شوند. چنین موردی می‌تواند مربوط به کاهش هورمون استروژن و در نتیجه تجمع چربی در نقاط خاصی از بدن از جمله شکم باشد. همچنین استعداد چاقی و افزایش وزن و تبدیل شکل بدن از حالت گلابی به حالت سیب، می‌تواند زمینه ژنتیکی نیز داشته باشد.

تجمع چربی‌ها در قسمت‌های مختلف بدن

چربی شکمی فقط به لایه زیر پوست محدود نمی‌شود و این نکته خطرناک‌ترین جنبه تجمع چربی شکمی است. عمق این چربی‌ها آنقدر زیاد است که اعضای داخل شکم را نیز احاطه می‌کند.

هرچند که چربی زیر پوست از لحاظ زیبایی و تناسب اندام برای شما ایجاد مشکل می‌کند، اما چربی‌هایی که اطراف اندام‌های داخلی تجمع پیدا می‌کنند به مراتب خطرناک‌تر هستند. برخی از مشکلاتی که در اثر وجود این چربی‌ها برای سلامتی شما ایجاد می‌شوند عبارتند از: بیماری‌های قلبی عروقی ، دیابت نوع 2 ،برخی انواع سرطان

همچنین رابطه معنی داری بین چربی شکمی و مرگ زودرس مشاهده شده است. در واقع این تحقیقات ثابت کرده‌اند که حتی اگر خانمی وزن کلی و تناسب وزن به قد مناسبی داشته باشد، اما با مشکل تجمع چربی شکمی روبه رو باشد، همچنان در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی قرار دارد.

افزایش سن یکی از علل بزرگی شکم است.

نحوه اندازه‌گیری دور شکم

با توجه به نکاتی که عنوان شد، بهتر است با نحوه صحیح اندازه‌گیری دور شکم آشنا شده و قادر باشید میزان آن را با مقدار طبیعی و قابل قبول مقایسه کنید. برای اندازه‌گیری دور شکمتان، کافیست یک متر را بر روی شکم برهنه خود، درست بالاتر از استخوان لگن خاصره، قرار دهید. متر را دور شکم خود بپیچید، به گونه‌ای که فاصله‌ای بین متر و شکم شما نباشد اما در عین حال متر باعث فشردگی پوست شکمتان نیز نشود.

حال بدون اینکه شکم خود را جمع کنید یا به سمت داخل فرو بدهید، نفس خود را بیرون داده و دور شکم خود را اندازه‌گیری کنید. برای خانم‌ها، دور شکم 89 سانتی‌متر یا بیشتر نشان دهنده وجود خطر است و در این حالت احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، فشارخون بالا، و دیابت نوع 2 افزایش می‌یابد و برای آقایان نیز حداکثر مجاز اندازه دور شکم 102 سانتیمتر است.

راه‌های کاهش چربی

شما می‌توانید چربی شکمی خود را از راه‌های گوناگون از جمله ورزش‌های موضعی کنترل کنید. اما انجام ورزش‌های موضعی تنها راه از بین بردن این چربی‌ها نیست. البته توجه داشته باشید که برای کاهش چربی‌هایی که اطراف اندام‌های داخلی شما را پوشانده‌اند، استفاده از راه‌هایی که منجر به کاهش وزن کلی بدن شما می‌شوند موثرند و باید با مراجعه به متخصصین تغذیه و برخورداری از رژیم کاهش وزن صحیح و اصولی به کاهش این چربی‌های احشایی اقدام کنید.

به طور کلی برای مبارزه با چربی‌های دور شکم راهکارهای زیر توصیه می‌شود:

رژیم غذایی سالمی داشته باشید. سعی کنید بیشتر از غذاهای حاوی سبزیجات استفاده کنید. میوه‌ها، غلات، لبنیات کم چرب، و پروتئین‌های کم چرب را نیز فراموش نکنید. مصرف چربی‌های اشباع شده که در گوشت قرمز، لبنیات پرچرب، پنیر و کره یافت می‌شود را محدود کنید.

اندازه وعده‌های غذایی خود را کاهش دهید. حتی اگر شما سعی کنید از مواد غذایی سالم استفاده کنید، به هر حال پرخوری باعث دریافت میزان زیادی انرژی می‌شود که در نتیجه وزن و خصوصا چربی‌های دور شکم شما افزایش می‌یابند. در خانه، وعده‌های غذایی خود را کم حجم در نظر بگیرید و در رستوران، یک پرس غذا را با فرد دیگری شریک شوید یا نیمی از غذا را بخورید و باقی را به همراه خود به خانه ببرید.

فعالیت فیزیکی را در برنامه روزانه خود بگنجانید. معمولا برخی فعالیت‌های سبک و هوازی، مانند پیاده روی به مدت 150 دقیقه در هفته یا دویدن سبک به مدت 75 دقیقه در هفته توصیه می‌شود. اگر شما قصد کاهش وزن یا رسیدن به برخی اهداف وزنی و تناسب اندام خاصی را دارید، شاید لازم باشد بیشتر و جدی‌تر ورزش کنید.

از یک برنامه کاهش وزن تدریجی پیروی کنید. اگر می‌خواهید چربی‌های بدن خود را کاهش دهید و این کاهش ماندگار باشد، از یک برنامه کاهش وزن تدریجی پیروی کنید. کاهش هفته‌ای 1 کیلوگرم از وزن بدن ایده‌آل محسوب می‌شود. بهتر است قبل از شروع کاهش وزن، با یک متخصص و یا کارشناس تغذیه و رژیم درمانی در این رابطه مشورت کنید.