قلم شخصی

درمان  اضطراب

پول، کار، بچه ها، زندگی عشقی، خانواده، مدرسه، و خیلی چیزهای دیگر در جهان وجود دارد که باعث اضطراب شما می شود. از همه بدتر، ممکن است آن ها چیزهای کوچکی باشند که شما نمی توانید در آن لحظه آن ها را اداره کنید. شما می ترسید و کنترل شما تحت تاثیر قرار می گیرد. حملات اضطراب واقعی و واقعا ترسناک هستند.

1ـ رژیم غذایی خود را تغییر دهید
رژیم غذایی نقش موثری در تنظیم بدن شما دارد. در برخی از موارد، اضطراب ممکن است به دلیل به اندازه کافی غذا نخوردن، یا غذا خوردن نامناسب باشد. اگر قند خون شما کم باشد، ممکن است شما شروع به احساس اضطراب بیشتری کنید.برای مبارزه با اضطراب از خورن صبحانه اجتناب نکنید. تخم مرغ به عنوان یک صبحانه حاوی مقدار زیادی از پروتئین و کولین است که میزان پایین کولین با اضطراب در بیماران همراه است. شما همچنین باید مطمئن شوید که به یک رژیم غذایی پر از امگا 3 برای توانایی های قلب و حفاظت از مغز داشته باشید.

2ـ چای بابونه بنوشید
همان اثرات آرام بخش بابونه است که آن را تبدیل به یک ماده مهم در کرم های موضعی می کند که خارش را تسکین می دهد و می تواند به شما کمک کند که آرام تر باشید. بابونه در بسیاری از اشکال مختلف وجود دارد. اما اغلب در چای مصرف می شود. بابونه به همان بخش از مغز واکنش نشان می دهد که یک دیازپام تاثیر می‌گذارد.

3ـ بیشتر ورزش کنید
با کمی کمتر از نیم ساعت ورزش در روز بدن خود را در برابر اضطراب مقاوم کنید. تمرینات قدرتی، شنا، دویدن، حتی راه رفتن سریع، این که چه نوع ورزشی انجام می دهید مهم نیست، تا زمانی که شما فعال هستید مبارزه با اضطراب نیز وجود دارد.

4ـ عطر سنبل بزنید
سنبل علاوه بر زیبایی، بوی فوق العاده ای دارد که در واقع یک مستی آور خفیف و امن است. به همین دلیل برای کمک به افرادی که در موقعیت های استرس‌زا هستند کمک کننده است و احساس آرامش بیشتری می آورد. زمانی که احساس اضطراب و یا خستگی می کنید اتاق خود را با عطر و بوی سنبل پر کنید و نفس عمیق بکشید.

5ـ از مکمل های والرین استفاده کنید
والرین کاهنده اضطراب هستند و به خواب طبیعی کمک می کند. قسمت بد در مورد والرین بوی بد آن است. بوی والرین مانع از استفاده آن به عنوان چای می شود (مگر این که که با مواد دیگر به شدت پوشانده شود). اکثر افراد والرین را به شکل کپسول مصرف می کنند.

آزمایش های ضروری برای هر مرد

انجام آزمایش درست در زمان مناسب یکی از مهمترین کارهایی است که یک مرد می تواند برای سلامت خود انجام دهد. انجام آزمایش باعث تشخیص زودهنگام بیماری می شود، قبل از اینکه حتی علائم ظاهر شوند، پس درمان ساده تر می شود. با تشخیص زودهنگام، سرطان روده را می توان در نطفه خفه کرد. تشخیص زودهنگام دیابت می تواند ازعوارضی همچون نابینایی و ناتوانی جنسی جلوگیری کند. آزمایش هایی که نیاز دارید بر اساس سن و شاخص های خطر تعیین می شود.

سرطان پروستات

سرطان پروستات یکی از شایع ترین سرطان ها در میان مردان است. بیشتر انواع این سرطان رشد کندی دارند اما انواعی با رشد سریع نیز دیده شده است. آزمایش می تواند منجر به تشخیص زودهنگام این بیماری شود، گاهی حتی قبل از گسترش پیدا کردن علائم. با تشخیص زودهنگام درمان ها بیشترین تاثیر را می گذارند.

آزمایش سرطان پروستات

آزمایشاتی که برای یک مرد سالم انجام می شود ممکن شامل معاینه انگشتی مقعد (DRE ) و احتمالا یک آزمایش خون آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA ) باشد. قبل از انجام آزمایش PSA توصیه می شود هر مردی با پزشک خود مشورت کند.

سرطان بیضه

این سرطان غیر شایع در بیضه آقایان گسترش پیدا می کند، غده تناسلی که اسپرم تولید می کند. در بیشتر مواقع این سرطان در سنین 20 تا 54 سال رخ می دهد. توصیه می شود تمام مردانی که برای آزمایش فیزیکی نزد پزشک می روند آزمایش سرطان بیضه را نیز انجام دهد. مردانی که در خطر بیشتری قرار دارند ( سابقه خانوادگی ) باید با پزشک درباره آزمایشات اضافی صحبت کنند. برخی پزشکان آزمایش های شخصی و مرتب را پیشنهاد می کنند از جمله چک کردن غده ها برای اینکه زیاد سفت یا زیادی نرم نشده باشند، و یا اینکه اندازه و شکلشان تغییر نکرده باشد.

سرطان روده بزرگ

سرطان روده بزرگ دومین عامل شایع مرگ و میر بر اثر سرطان است. احتمال بروز این بیماری در مردان مقداری از زنان بیشتر است. بیشتر موارد سرطان روده بزرگ به کندی از پولیپ روده بزرگ گسترش پیدا می کنند: در سطح داخلی روده بزرگ رشد می کنند. بعد از گسترش یافتن سرطان می تواند به دیگر قسمت های بدن حمله یا در آنها پخش شود. راه پیشگیری از سرطان روده بزرگ پیدا کردن و حذف پلیپ ها قبل از سرطانی شدنشان است.

آزمایش سرطان روده بزرگ

آزمایش در 50 سالگی برای افراد بالغی که در خطر هستند انجام می شود. کولونوسکوپی یکی آزمایش معمول برای شناسایی پلیپ ها سرطان روده بزرگ است. پزشک با استفاده از یک لوله انعطاف پذیر و دوربین کل روده بزرگ را می بیند. پلیپ ها را می توان هنگام آزمایش حذف رد. آزمایش جایگزین و مشابه کولونوسکوپی سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر است که تنها نقاط پایین روده بزرگ را مورد بررسی قرار می دهد.

سرطان پوست

خطرناک ترین نوع سرطان پوست ملانوم ( عکس بالا ) است. این سرطان در سلول های تخصصی با نام ملانوسیت ها که رنگ پوست را تولید می کنند آغاز می شود. مردان با سن بالا از خانم ها با همین سن دو برابر بیشتر در خطر ملانوم قرار دارند. مردها همچنین 2 تا 3 برابر بیشتر از زنان در خطر سلول بازال غیر ملانوم و سرطان سلول سنگفرشی پوست قرار دارند. هرچه بیشتر در معرض نور خورشید قرار بگیرید و یا از تخت های برنزه کننده استفاده کنید خطر ابتلا به سرطان پوستتان بیشتر می شود.

آزمایش سرطان پوست

انجمن سرطان آمریکا و آکادمی درماتولوژی آمریکا توصیه می کنند افراد به صورت مرتب آزمایش تشخیص سرطان پوست را روی خود انجام دهند، و ببینید که آیا علامت های روی پوست از نظر شکل، اندازه و رنگ تغییری کرده اند یا خیر. آزمایش پوست توسط متخصص پوست یا دیگر متخصصان سلامت باید قسمتی از چکاپ روتینتان باشد. درمان سرطان پوست در صورت تشخیص زودهنگام تاثیر گذارتر و با تغییرات کمتری همراه است.

فشار خون بالا (هایپرتنشن )

خطر فشار خون بالا با افزایش سن بیشتر می شود. بالا رفتن فشار خون به وزن و سبک زندگی نیز مربوط می شود. فشار خون بالا می تواند موجب عوارض سنگینی بدون هیچ نشانه قبلی شود، از جمله آنوریسم – بالنی شدن خطرناک عروق . اما می توان درمانش کرد. با وجود فشار خون بالا ممکن است خطر بیماری های قلبی، سکته مغزی و نارسایی کلیه افزایش پیدا کند. فشار خون خود را بشناسید، و اگر بالا است با پزشک خود مشورت کنید تا جلوی آن را بگیرید.

آزمایش فشار خون بالا

خواندن فشار خون دو شماره بدست می دهد. اولی (سیستولیک ) فشار موجود در شریان ها هنگام تپش قلب است. دومی (دیاستولیک ) فشار بین ضربان ها است. فشار خون طبیعی کمتر از 120 روی 80 است. فشار خون بالا 140 روی 90 یا بیشتر است و بین این دو را پیش فشار خون می گویند. تعداد دفعات چک کردن فشار خون بستگی به مقدار بالا بودنش و دیگر شاخص های خطری است که فرد دارد.

سطح کلسترول

سطح بالای کلسترول LDL  در خون باعث ایجاد پلاک های چسبنده در دیواره های شریان می شود ( در تصویر به رنگ نارنجی مشاهده می شوند ). این باعث افزایش خطر بیماری های قلبی می شود. تصلب شریان – سفت و تنگ شدن شریان ها – می تواند چند سال بدون علائم پیشرفت کند. به مرور زمان این مشکل می تواند باعث حمله قلبی یا سکته مغزی شود. تغییرات سبک زندگی و داروها می توانند این کلسترول بد را کاهش دهند و خطر بیماری های قلبی عروقی را کم کنند.

تشخیص سطح کلسترول

پانل چربی خون ناشتا آزمایش خونی است که سطح کلسترول کلی ، LDL ( کاسترول بد )، HDL ( کلسترول خوب، و تری گلیسیرید ( چربی خون ) را می گوید. نتیجه به شما و پزشکتان چیزهای زیادی درباره آنچه نیاز دارید تا خطر بیماری قلبی، سکته مغزی و دیابت را کم کند می گوید. از شروع 20 سالگی، آقایان اگر در خطر بیماری های قلبی باشند باید آزمایش بدهند. از شروع 35 سالگی نیز آقایان باید آزمایش مرتب کلسترول را شروع کنند.

دیابت نوع 2

یک سوم افراد مبتلا به دیابت نمی دانند که به این بیماری مبتلا هستند. دیابت کنترل نشده می تواند منجر به بیماری قلبی و سکته مغزی، بیماری های کلیوی، کوری بر اثر آسیب خوردن به رگ های خونی شبکیه چشم ( همانطور که در تصویر مشاهده می کنید )، آسیب عصبی، و لاغری بشود. با تشخیص زودهنگام هیچکدام از این موارد رخ نمی دهد، دیابت را با برنامه غذایی، ورزش، کاهش وزن و دارو می توان کنترل کرد و از عوارض آن پیشگیری نمود.

آزمایش دیابت نوع 2

آزمایش خون ناشتا، آزمون تحمل گلوکز، یا یک AIC همه اینها را می توان به تنهایی یا با هم برای تشخیص دیابت نوع 2 استفاده کرد، افراد بالغ سالم از شروع 45 سالگی باید هر سه سال آزمایش بدهند. اگر بیشتر در خطرید، کلسترول و فشار خون بالا دارید بهتر است آزمایش ها را زودتر شروع کنید.

ویروس نقص ایمنی انسانی ( HIV )

HIV ویروسی است که باعث ایدز می شود. این ویروس در خون و دیگر ترشحات بدن افراد آلوده است، حتی زمانی که علائمی نداشته باشند. این ویروس از یک فرد به فرد دیگر بر اثر تماس این ترشحات با واژن، ناحیه مقعد، دهان، چشم ها، و یک خراش در پوست منتقل می شود. برای این بیماری همچنان درمان یا واکسنی درست نشده. درمان های مدرن می توانند کاری کنند HIV تبدیل به ایدز نشود، اما این داروها می توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند.

آزمایش HIV

افراد مبتلا به HIV می توانند تا سالها بدون علائم باقی بمانند. تنها راهی که می توان فهمید آنها مبتلا هستند چند سری آزمایش خون است. اولین تست ELISA یا EIA نام دارد. در این آزمایش به دنبال پادتن در خون برای HIV می گردند. ممکن است فرد مبتلا نباشد اما تستش مثبت بیاید. بنابراین آزمایش دوم که روش وسترن بلات است گرفته می شود تا تاییدی بر آزمایش اول باشد. اگر به تازگی مبتلا شده باشید ممکن است جواب آزمایش ها منفی بیاید. بنابراین توصیه می شود آزمایش را تکرار کنید. اگر فکر می کنید ممکن است در معرض HIV قرار گرفته باشید، از پزشک خود درباره این آزمایش سوال بپرسید.

جلوگیری از پخش HIV

آزمایش بیشتر افرادی که به تازگی مبتلا شده اند 2 ماه بعد از ابتلا مثبت اعلام می شود. اما بیش از 5 درصد آنها ممکن است تا 6 ماه بعد نیز جوابشان منفی بیاید. نزدیکی ایمن – پرهیز و یا استفاده از جلوگیری کننده هایی مانند کاندوم – لازم است تا از ابتلا به HIV و یا دیگر عفونت های جنسی جلوگیری شود.

کوری تدریجی

این گروه از بیماری های چشمی آرام به عصب های شبکیه آسیب می رسانند و ممکن است باعث نابینایی شوند – قابل توجه است که نابینایی غیر قابل بازگشت ممکن است زمانی رخ دهد که فرد حتی متوجه علائم نیز نشده باشد. آزمایش های تشخیص این بیماری روی فشار بالای غیر طبیعی داخل چشم تمرکز دارد. برای مطلع شدن و درمان این مشکل قبل از وارد آمدن آسیب به شبکیه آزمایش لازم است.

آزمایش کوری تدریجی

آزمایش چشم برای کوری تدریجی بر اساس سن و عوامل خطر شخصی است:

زیر 40 سال: هر 2 تا 4 سال

40 تا 54 سال: هر 1 تا 3 سال

55 تا 64 سال: هر 1 تا 2 سال

65 سال به بالا: هر 6 تا 12 ماه

اگر از گروهی هستید که بیشتر در خطرند با پزشک برای آزمایش های بیشتر صحبت کنید. افرادی که سابقه خانوادگی دارند، قبلا دچار آسیب چشمی شده اند، و یا از داروهای استروئیدی استفاده می کنند بیشتر در خطرند.

زن و شوهرهای شاغل

 

با افزایش تحصیلات و اشتیاق زنان به اشتغال، تعداد خانواده هایی که در آن زن و شوهر هر دو کار می کنند افزایش چشم گیری پیدا کرده است. هر چند که این اتفاق به لحاظ وارد کردن نیم دیگر از نیروی مولد به بازار کار برای جامعه خوب بوده ، اما برای خیلی از زن و شوهرها مسئله ساز بوده است. یکی از مهم ترین مسائلی که این گروه از زن و شوهرها با آن مواجه هستند، بحث بر سر چگونه خرج کردن پولهایی است که هر کدامشان در می آورند.

حال ببینیم، زن و شوهرهای شاغل چگونه درباره وارد کردن درآمدهایشان به زندگی مشترک با هم به تفاهم برسند، حکایتی است که در این مقاله درباره آن صحبت می کنیم.

امروزه خیلی از مردهای جوان ترجیح می دهند با زنی ازدواج کنند که شاغل  باشد. از آن طرف خیلی از خانم های جوان هم ترجیح می دهند با مردی ازدواج کنند که شرط اشتغال آنها را قبول کند. به هر حال با وارد شدن مدرنیته به زندگی، این اتفاق غیر قابل پیش بینی نبود و البته به خودی خود هم اتفاق بدی نیست، به خصوص با مسائل اقتصادی امروز که به واقع چرخاندن چرخ زندگی با یک دست را بسیار سخت کرده است. مشکلی که این وسط وجود دارد این است که گاهی چرخ- دنده های این دو دست، آنقدرها با هم چفت و جور نمی شوند که بتوانند این چرخ بزرگ را به خوبی بچرخانند.

انواع زن و شوهرهای شاغل

1. زن و شوهرهای متقاطع. این گروه از زوج های شاغل مشکل خاصی در زمینه مسائل مربوط به درآمد و خرج و مخارج ندارند و به اصطلاح به نقطه تفاهم رسیده اند.

2. زن و شوهرهای موازی. بر عکس گروه قبل، این گروه از زوج ها با اینکه هر دو کار می کنند ولی هیچ وقت درآمدهای هر دویشان، وارد چرخه زندگی مشترک نمی شود و اگر هم بشود بعد از کلی دعوا و مرافعه این اتفاق می افتد. این ها همان زن و شوهرهایی هستند که به خاطر مسئله ای به نام  «جیب من، جیب تو» به اختلاف برمی خورند.

زن و شوهرهای شاغل چگونه می توانند جیب هایشان را یکی کنند؟
تفاهم بر سر چند و چون خرج کردن درآمد زن و شوهر در زندگی مشترک، یکی از آن مواردی است که معمولاً در اوایل زندگی خیلی به آن توجه نمی شود. شاید به این دلیل که اغلب زن و شوهرها فکر می کنند که نیازی به این کار نیست و یا اینکه طرف مقابلشان به مرور یاد می گیرد که چه کار باید بکند. اما واقعیت چیز دیگری است. اگر شما و همسرتان هر دو شاغل هستید، لازم است که هر چه زودتر در این مورد به تفاهم برسید. برای رسیدن به این تفاهم، چند راهکار را امتحان کنید:

باورهای قدیمی تان را اصلاح کنید
باور سنتی در جامعه ما و خیلی دیگر از جوامع این است که مرد باید نان آور خانواده اش باشد. این باور غلط نیست ولی اگر بنا به رفتار کردن بر مبنای قواعد مدرنیته است لازم است اصلاحاتی درباره آن انجام شود. شما به عنوان خانمی که بنا بر قوانین جدیدِ زندگی وارد بازار کار شده اید، باید به این نکته توجه داشته باشید که پولی که در می آورید مال خودتان تنها نیست، بلکه به زندگی مشترک تان تعلق دارد. همینطور اگر مرد خانواده هستید و به همسرتان اجازه اشتغال داده اید باید این مهم را مد نظر قرار دهید که او دارد پا به پای شما برای ارتقای سطح اقتصادی خانواده تان کار می کند و به همین دلیل نباید مثل زن های خانه دار از او انتظار تمیز کاری و پخت و پز داشته باشید بلکه باید آستین هایتان را بالا بزنید و در کارهای خانه با هم شراکت کنید.

 

اشتغال همزمان زن وشوهر به خاطر بهتر کردن حال زندگی مشترک می باشد

 

مذاکره کنید
صحبت کردن، مهم ترین اصل در رسیدن به هر تفاهمی است. درباره مسائل اقتصادی خانواده و اینکه چگونه درآمدهایتان را خرج بکنید با هم صحبت کنید. از آنجایی که این قبیل مسائل می توانند تنش زا بشوند، توصیه می شود وقت و جای مناسبی را برای آن انتخاب کنید.

برنامه بریزید
بعضی از زن ها فکر می کنند اگر درآمدشان را به درآمد خانواده تزریق کنند به تدریج باعث تنبلی و بی مسئولیت شدن شوهرشان می شوند و یا بعضی از مردها فکر می کنند که همسرشان درآمدش را برای چیزهای کم ارزش هزینه می کند. برای خنثی کردن این تصورات، از برنامه ریزی کمک بگیرید. یعنی مشخص کنید که هر کدام از شما می خواهید درآمدتان را در چه زمینه ای از اقتصاد خانواده خرج کنید. برای مثال تعیین کنید که کرایه خانه از حقوق کدامتان پرداخت بشود و یا خرید خانه به عهده کدام تان باشد. درباره برنامه هایتان صحبت کنید و به قول معروف سنگ هایتان را با هم وا بکنید تا بتوانید در بلند مدت به آن وفادار باقی بمانید.

مشورت کنید
فرقی نمی کند که زن خانه هستید و یا مرد خانه. به خاطر داشته باشید که اشتغال همزمان هر دوی شما به خاطر هدفی بوده است: «بهتر کردن حال زندگی مشترک تان». پس قبل از اینکه برای مثال دستبند طلایی برای خودتان بخرید و یا اتومبیل جدیدی را معامله کنید نظر همدیگر را بپرسید و بررسی کنید تا اگر جای خالی مهمتری وجود دارد اول آن را پر کنید.

از نقش هم در تأمین مالی خانواده تقدیر کنید
 به هیچ وجه شغل و درآمد همدیگر را کوچک نمایی نکنید. برای مثال بعضی از آقایان در صحبت هایشان مدام متذکر می شوند که همین قدر که همسرشان سرش گرم است و یا دستش در جیب خودش است برایشان بس است. و یا بعضی از خانم ها که درآمدشان از شوهرشان بالاتر است گهگاه پولشان را به سر او می کوبند. تحقیر کردن شغل و درآمد همدیگر، باعث افزایش تنش  بین شما و همسرتان می شود. به جای آن، توصیه می کنم که به شغل همسرتان علاقه نشان بدهید و از تلاش های همدیگر قدردانی کنید.

تا حالا دقت کرده اید که با یک فنجان چای چند حبه قند می خورید؟ به نظر خودتان عاشق قند و شیرینی جات هستید؟ روزانه چه میزان مواد قندی مصرف می کنید؟

زیاده روی در مصرف قند مانند هر نوع افراطی دردسرها و علائمی دارد. اگر شما هم با این 8 علامتی که اشاره می کنیم مواجه هستید یعنی زمان آن رسیده است که مصرف قند را کاهش دهید. لطفا با ما همراه باشید.

 آیا مصرف قندتان بیش از اندازه است؟
اخیرا سازمان بهداشت جهانی در خصوص کاهش مصرف قند روزانه تاکید و لازم دانسته است که 10 درصد از قند مصرفی روزانه یعنی معادل حدود 6 قاشق چایخوری شکر در روز کاهش داده شود. برخی از مردم جهان مانند آمریکایی ها به طور متوسط 4 برابر بیشتر از میزان توصیه شده توسط سازمان بهداشت جهانی (حدود 22 قاشق چایخوری در روز) است.

 

زیاده روی در مصرف قند علائمی دارد. اگر بدنتان پتانسیل ابتلا به دیابت را داشته باشد این افراط شما را در معرض ابتلا به دیابت نوع 2 قرار می دهد. یادتان باشد که منظور از زیاده روی در مصرف قند صرفا به خود حبه های قند محدود نمی شود. لازم است حواستان به تمام ترکیبات مواد غذایی که مصرف می کنید باشد و تا حد امکان مصرف محصولات غذایی صنعتی و تصفیه شده را کاهش دهید. بهتر است مواد غذایی تازه و پروتئین های کم چرب را در الویت قرار دهید. در ادامه به علائم نشان دهنده زیاده روی در مصرف قند اشاره می کنیم.

 

زیاد جوش می زنید
مصرف زیاد قند می تواند باعث بروز مشکلاتی در پوست شده و آکنه ها را تشدید کند. نتایج پژوهشی که در Journal of Academy of Nutrition and Dietetics به چاپ رسیده است نشان می دهد بین داشتن رژیم غذایی سرشار از قند و بیشتر شدن مشکل آکنه ارتباط وجود دارد. داوطلبان شرکت کننده در این پژوهش که آکنه متوسط یا شدیدی داشتند با مصرف میزان زیادی قند در مقایسه با افرادی که آکنه کمی داشته یا فاقد این مشکل پوستی بودند بیشتر جوش زدند. بنابراین اگر می بینید وضعیت آکنه هایتان بدتر شده است شاید به علت این باشد که زیاد قند مصرف می کنید.

 

ناگهان انرژی تان ته می کشد
اگر وعده ناهار یا شامتان سرشار از قند و فاقد پروتئین، فیبرها و چربی کافی باشد احساس سیری خواهید داشت اما بعد از مدت کوتاهی دچار افت انرژی خواهید شد. احتمال اینکه با سردرد یا میل شدید به خواب نیز مواجه شوید زیاد است. داشتن یک رژیم سرشار از مواد مغذی و متعادل، مانع از افت ناگهانی قند خون شده و شما را از خستگی ناگهانی خلاص می کند.

 

دندانپزشکتان خبرهای بدی برایتان دارد
پوسیدگی دندان ها یکی از نشانه های مصرف زیاد قند است. زمانی که باکتری های دهان کربوهیدرات ها را مصرف می کنند اسیدی تولید می کنند که با بزاق ترکیب شده و پلاک دندانی ایجاد می کند. اگر به میزان کافی و درست دندان ها را مسواک نزنید این پلاک ها تجمع کرده و شروع به فرسایش مینای دندان می کنند. بنابراین پوسیدگی دندان شکل می گیرد. توصیه می کنیم نیم تا یک ساعت بعد از هر وعده غذایی مسواک بزنید، مصرف قند را کاهش دهید و مواد غذایی مفید برای دندان را بیشتر مصرف کنید.

 

فشارخونتان بالاست
زمانی که فشارخون 80/120 یا کمتر باشد نرمال است. نتایج پژوهشی که درJournal of the American Society of Nephrology به چاپ رسیده است نشان می دهد داشتن یک رژیم غذایی سرشار از کربوهیدرات ها می تواند فشار خون را از این میزان نرمال فراتر ببرد. در پژوهش دیگری که در Journal BMJ Open Heart به چاپ رسیده محققان مشاهده کرده اند برای کنترل فشار خون کاهش مصرف قند از کاهش مصرف سدیم اهمیت بیشتری دارد. افرادی که رژیمی سرشار از کربوهیدرات ها و گلوکز - فروکتوز دارند بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های قلبی عروقی قرار دارند.

 

کلسترول خونتان بالا رفته است
افزایش چربی خون می تواند نشان دهنده این باشد که شما در مصرف قند زیاده روی می کنید. نتایج پژوهشی که در Journal of the American Medical Association به چاپ رسیده است نشان می دهد افراط در مصرف قند باعث کاهش میزان کلسترول خوب و افزایش کلسترول بد خون می شود. البته هنوز مکانیسم تاثیر قند روی افزایش کلسترول خون مشخص نشده است و محققان معتقد هستند که گلوکز- فروکتوز بدن را در شرایطی قرار می دهند تا تری گلیسیرید و کلسترول بد تولید کند. در نتیجه چربی بد خون افزایش پیدا می کند. اگر متوجه شده اید که چربی خونتان بالا رفته است حتما با پزشک مشورت کنید و برنامه غذایی تان را اصلاح کنید تا کلسترولتان کنترل شود.

 

بعد از یک جلسه ورزش، نای حرکت ندارید
برای داشتن عملکرد خوب بدن در حین ورزش لازم است که به خوبی تغذیه کنید. اگر متوجه شده اید که ورزش کردن برایتان بیش از پیش سخت شده است احتمالا رژیم غذایی تان حاوی فروکتوز بالایی است. اگر قبل از شروع ورزش های سنگین میزان قند خونتان را بالا ببرید احتمال این که مدت زمانی بعد دچار خستگی شدید شوید زیاد است. تاثیر مصرف زیاد قندهای ساده افزایش ناگهانی قند خون و افت سریع آن است که روی قدرت فیزیکی و توان ورزشی تان تاثیر مطلوبی نخواهد داشت.

 

لباس هایتان کم کم تنگ می شوند
همیشه تقصیر را به گردن لباس ها می اندازیم: این شلوار تنگ شده است! لباس ها تغییر نمی کنند. این ما هستیم که چاق یا لاغر می شویم. اگر جزو مشتری های دائم نوشابه های گازدار هستید بعید نیست که شلوارها به یکباره تنگ شوند. نتایج پژوهشی که در American Journal of Clinical Nutrition به چاپ رسیده است نشان می دهد نوشیدنی های شیرین و گازدار به دو دلیل عمده باعث چاقی و افزایش وزن می شوند: میزان قند بالای موجود در این نوشیدنی ها و عدم قدرت سیرکنندگی آن ها. این نوشیدنی های شیرین صرفا کالری به بدن می رسانند و هیچ ارزش غذایی ندارند. توصیه می کنیم به جای این نوشیدنی های شیرین آب، شیر، قهوه، چای و انواع دمنوش ها را میل کنید.

 

احساس افسردگی می کنید
نتایج پژوهش های متعدد حاکی از ارتباط بین مصرف قند و خطر بروز افسردگی است. محققان آمریکایی روی 70 هزار زن بررسی کرده و مشاهده کردند خانم هایی که قند خونشان بعد از مصرف مواد غذایی شیرین و تصفیه شده بالاتر بوده است بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی قرار دارند. برای پیشگیری از این مشکل بهتر است غلات کامل، میوه ها و سبزیجات در اولویت برنامه غذایی قرار گیرند. برخی مواد مغذی مانند امگا 3 که در ماهی های چرب وجود دارند نیز برای مقابله با افسردگی موثر هستند.

مسئولیت پذیری فرزندان

مسئولیت پذیری یکی از نشانه های رشد و اعتماد به نفس است که به شخص کمک می کند تا تصمیم های مناسب تری را اتخاذ کند. کسانی که از حس مسئولیت پذیری برخوردار هستند به موفقیت های روزافزون و پاداش های ناشی از آن دست خواهندیافت که این خود به افزایش اشتیاق در ارتباطات و یادگیری منجر خواهدشد.

مسئولیت پذیری نوعی نگرش اکتسابی است که از ابتدای زندگی (حدود سه سالگی به بعد) به تدریج ایجاد می شود. بنابراین والدین به عنوان نخستین متولی این امر بهتر است در ایجاد و رشد چنین حسی در فرزندان خود کوشش کنند. به طور کلی می توان گفت مسئولیت پذیری فرزندان بستگی زیادی به تجارب آنان در خانواده دارد. والدین به عنوان سرمشق و الگویی قوی می توانند خود با رفتاری حاکی از مسئولیت پذیری و با اتخاذ تدابیر آموزشی مناسب زمینه پرورش این حس را در فرزندان به وجود بیاورند. ایجاد این حس وقتی میسر خواهدبود که شرایط روحی و روانی کودکان را دریافته و تلاش کنیم موقعیت های مناسبی را برای قبول مسئولیت آنان فراهم کرده و انتظارات خود را متناسب با سن شان به طور دقیق و روشن بیان کنیم.

شاید در نظر بسیاری از والدین بزرگ ترین دغدغه و حتی مهم ترین درخواست از فرزند، درس خواندن باشد، اگرچه اهمتی این موضوع یعنی موفقیت در تحصیل بر کسی پوشیده نیست اما باید بپذیریم که درس خواندن همه زندگی فرزندان نیست و آنها باید بتوانند در هر دوره ای از زندگی و در مواجهه با هر موقعیت و بحرانی گلیم خود را از آب بیرون بکشند، اما برای این که فرزندانمان بتوانند به خوبی از پس مسئولیت های خود در زندگی برآیند باید از دوران کودکی حس مسئولیت پذیری را در آنان تقویت کرد.

روش هایی برای مسئولیت پذیری کردن فرزندان

واگذار کردن برخی از امور شخصی و حتی کارهای خانه به آنها با توجه به میزان توانمندی هایشان از جمله روش های موثر در آموزش و تقویت حس مسئولیت پذیری در کودکان است. در این صورت است که کودکان حس مشارکت و همکاری را تجربه می کنند و از این که می توانند مهارت هایشان را برای کمک به شما به کار گیرند، به خود می بالند و احساس مهم بودن می کنند، اما دادن وظایف کوچک به کودکان فوت و فن های ظریفی دارد.

مسئولیت پذیری چیست؟

به طور کلی مسئولیت پذیری یعنی قابلیت پذیرش و به عهده گرفتن کاری که از کسی خواسته شده است، البته مسئولیت با وظیفه تفاوت دارد، وظیفه کاری است که یک نفر به دیگری محول می کند و باید حتما انجام بگیرد. اما وقتی از کسی خواسته می شود مسئولیتی را بپذیرد، باید برای او کاملا مشخص شود موضوع درخواست چیست و در برابر به عهده گرفتن آن چه چیزی به دست می آورد. مسئولیت پذیری ویژگی هایی دارد که در ادامه به آنها می پردازیم.

نکته بسیار مهم درباره مسئولیت این است که اجباری برای پذیرش درخواست وجود نداشته و درواقع مسئولیت، انتخابی آگاهانه است، درست مثل قراردادی نانوشته که همه اجزای آن برای طرفین مشخص است. پذیرفتن مسئولیت همچنین نباید با احساس گناه یا بدهکاری یا اعمال زور و مبارزه همراه باشد، بلکه باید بدون فشار مالی یا عاطفی مطرح شود. اگر فردی احساس کند با زور او را مجبور به انجام کاری کرده اند، ممکن است خود او هم چنین روشی را در پیش بگیرد، یعنی علاوه بر نپذیرفتن آن مسئولیت، سعی کند از طریق زورگویی یا لجبازی به خواسته های خود برسد.

انواع مسئولیت پذیری

به طور کلی می توان دو نوع مسئولیت پذیری را مشخص کرد: مسئولیت پذیری شخصی و مسئولیت پذیری اجتماعی. مسئولیت پذیری شخصی و خانوادگی، وظایف شخصی اولیه ای هستند که بیشتر کودکان خودشان در سنین پایین انجام می دهند، مثل مسواک زدن، شستن دست ها و لباس پوشیدن.

برخی والدین انجام این وظایف را کافی می دانند، اما باید به کودکان وظایفی درباره کارهای خانه نیز محول کرد تا علاوه بر مسئولیت پذیری شخصی و خانوادگی، مسئولیت پذیری اجتماعی را نیز بیاموزند و در مقابل دیگران احساس مسئولیت داشته باشند.

آموزش مسئولیت پذیری را از چه زمانی باید شروع کرد؟

برای آموزش مسئولیت پذیری، هیچ گاه زود نیست. همان طور که گفته شد یکی از روش های موثر آموزش مسئولت پذیری کودکان، واگذار کردن کارهای روزمره به آنهاست. کودکان دو، سه و چهار ساله عاشق کمک کردن هستند! پس از این ویژگی آنها استفاده کنید و آنها را دست کم نگیرید. البته در این زمینه، مرحله رشدی کودک و کارهایی را که می تواند انجام دهد در نظر داشته باشید. به عنوان مثال کودکان در سن دو سالگی قادرند لباس های کثیف را در سبد رختشویی بریزند، اسباب بازی ها را پس از بازی جمع آوری و هنگام شست و شوی لباس ها به کمک شما لباس های تیره را از لباس های روشن جدا کنند.

در سن سه سالگی نیز قادرند جوراب های شسته شده را با کمک رنگ و شکلشان جفت کنند، به یک گیاه آب دهند، چیزی را که زمین می ریزد پاک کنند و ظرف خود را از روی میز جمع کنند. در سن چهار سالگی نیز باید قادر باشند ظرف ها، قاشق ها و دستمال سفره ها را روی میز بچینند، حوله ها را تا کنند، گردگیری کنند، در مرتب کردن رختخواب خود کمک کنند، شیر بریزند و با یک جاروی کوچک زمین را جارو کنند. بنابراین می توانید با توجه به توانایی فرزندتان، از همین سنین اقدام به دادن وظایف خانه به آنها کنید.

چگونه باید وظایف خانه را به عهده کودکان گذاشت؟

کارهای منزل از نظر والدین کارهایی کوچک و تکراری هستند که همیشه در خانه انجام می شوند، اما در نظر بسیاری از کودکان این کارها بسیار مشکل و ناخوشایندند و معمولا با بحث و جدل های زیادی همراه است. برای واگذاری کارهای منزل به کودکان تان نکات زیر را در نظر بگیرید.

1- کودکان را دست کم نگیرید: اغلب والدین کارهایی را که کودکان قادر به انجام شان هستند پایین تر از حد واقعی در نظر می گیرند. آنها حتی ممکن است کارهایی را برای کودکانشان انجام دهند که خود آنها به خوبی قادر به انجامش هستند.

2- وظایفی را واگذار کنید که مناسب سن کودکان باشد: اگر وظیفه ای که به او می دهید برای سنش مشکل باشد، ناامید و دلزده خواهدشد. اما اگر کارها طوری باشند که کودک از عهده انجام آنها به خوبی برآید، به این ترتیب تشویق می شود و می خواهد کارهای بیشتری انجام دهد.

3- به خاطر داشته باشید کلید کار «سادگی» است: کودکان خردسال عادت دارند به محدوده کوچکی توجه کنند. بنابراین انجام کارهایی را به او بسپارید که در یک محدوده کوچک باشد تا او را خسته نکند.

4- دقبقا مشخص کنید انتظار دارید چه کاری انجام دهید: درواقع به او نشان دهید چگونه این کار را انجام دهد.

5- تا جایی که ممکن است کارهای او را اصلاح نکنید: تصحیح کردن، ناخودآگاه این پیام را به کودک منتقل می کند که تلاشش به اندازه کافی خوب نبوده است. بنابراین به جای توجه به مقدار کاری که انجام داده است، به تلاشش توجه کنید و از سرزنش کردن او نیز بپرهیزید. سرزنش کردن سبب می شود کودک تصور کند هرگز نمی تواند شما را راضی نگه دارد بنابراین دست از تلاش بر می دارد. به یاد داشته باشید با گذشت زمان، کودک در کارهایش مهارت پیدا می کند، بر آنها مسلط می شود و از عهده انجام کارها بهتر بر می آید.

6- به جای جملات منفی از جملات مثبت استفاده کنید: مثلا به جای «اگر لباس های مهمانی را درنیاوری...» از این عبارت استفاده کنید «اگر می خواهی بازی کنی اول باید لباس های مهمانی را درآوری.» بدین ترتیب اگر چند بار این جملات را تکرار کنید، انجام این کارها برای کودک به شکل عادت در می آید و دیگر نیازی نیست کارها را مرتب به او یادآوری کنید.

7- عواقب اشتباه یا سهل انگاری را بپذیرد: کودک باید از انتخاب خود درس بگیرد. بنابراین کاری کنید عواقب سهل انگاری یا اشتباهش را بپذیرد. به عنوان مثال اگر کودک از جمع کردن اسباب بازی هایش در اتاق پذیرایی سر باز می زند، اسباب بازی ها به مدت دو روز از دسترس او دور نگه داشته شوند، اگر لیوان شیر را می ریزد، به او دستمالی برای تمیز کردن داده شود یا اگر به خاطر اتلاف وقت سرویس را از دست می دهد، با اتوبوس به مدرسه برود.

8- در هر شرایطی خونسردی خود را حفظ کنید: بروز خشم و عصبانیت فقط کارها را دشوارتر می کند. اگر فرزندتان تمایل ندارد کاری را انجام دهد، به طور واضح و فقط یک بار دیگر کاری را که قرار بوده انجام دهد به او یادآوری کنید. بهتر است این یادآوری نیز همراه با شوخی باشد. مثلا بگویید «لباس های ریخته شده کف اتاق صدات می کنند. کی می خوای جواب شون رو بدی؟!» در مواقعی نیز که فرزندتان کارها را با شلوغ کاری انجام می دهد، به جای بروز خشم، برای او مشخص کنید این شلوغ کاری ها فقط برای یک بار قابل تحمل اند و برای بار دوم تنبیه در پی خواهند داشت.

9- تاکید کنید در قبال انجام کارهایش پاداشی دریافت نمی کند: کودک باید بداند مانند دیگر اعضای خانواده وظایفی دارد که باید انجام بدهد، بدون این که انتظار پاداشی داشته باشد. البته تشویق های کلامی را فراموش نکنید و رفتارهای پسندیده فرزندتان را جلوی خودش به زبان بیاورید. این کار باعث می شود با شور و شوق بیشتری دوباره آن کار را تکرار کند و در خاطرش ماندگار شود.

10- با همسرتان هماهنگ باشید: اگر تصمیمی گرفتید و از فرزندتان خواستید کاری را انجام بدهد، قاطعیت به خرج دهید و درباره قوانین خانه و انتظارات تان از کودک، به صورت شفاف و واضح با او صحبت کنید.

11- فراموش نکنید که خودتان الگوی خوبی برای آنها باشید: اگر از فرزندتان می خواهید وسایلش را سر جایش بگذارد، خودتان باید در منزل این کار را انجام دهید و وسایل تان را دور و بر خانه پرت نکنید.